صنعت مد و پوشاک پس از یکی دو سال سخت، در حال بازگشت به الگوی پیش از همه‌گیری است، الگویی که فروش سراسری‌اش سودآور است. اما رشد مُدِ فوق‌سریع نه تنها نگرانی‌های زیست‌محیطی را افزایش داده که شکاف دستمزدها را هم بیشتر کرده است. این صنعت با ارزش کلی ۳ تریلیون دلار شامل کفش و پوشاک و لباس ورزشی نیز می‌شود. اما پولسازترین بخش آن تولید و فروش سریع محصولات مد روز یا همان «مد سریع» است.
وجود هزاران طرح تازه، بازار پوشاک را سودآور می‌کند. اما اینها هزینهٔ زیست‌محیطی سنگینی دارد. این صنعت هر سال ۹۲ میلیون تن پارچه دور می‌ریزد و ۹۳ میلیارد متر مکعب آب مصرف می‌کند برای تأمین نیاز ۵ میلیون نفر کافی است.
یکی از بهترین روش های تولید پوشاک سازگار با زیست‌بوم استفاده از پارچه‌های سازگار با محیط است. شرکت لنزینگ بیش از ۵۰ سال سابقهٔ نساجی دارد. شاید برچسب تِنسِل این شرکت را روی لباس‌تان دیده باشید، این محصول با داشتن قابلیت بازیافت کمترین آسیب را به محیط زیست می‌رساند.
استفان سی‌لاف رئیس این شرکت می گوید: «صنعت پوشاک امروز فقط یک درصد بازیافت دارد. بنابرین ما راهی طولانی پیش رو داریم، راهی که با من و شمای مشتری شروع می‌شود. باید درست تصمیم گرفت و کالایی با کیفیت بهتر و نیازمند شستشوی کمتر تولید کرد. و با ادامهٔ چنین مسیری می‌توان صنعت پوشاک را به اتلاف حداقل رساند.»
تمرکز بر تولیدات پوشاک پایا در قطر بیشتر شده تا دوحه را به کانون مد منطقه تبدیل کند. برای بسیاری از مردم دنیا مفهوم مُدِ آهسته هنوز تازه است، اما حامیان زیست‌بوم در صنعت پوشاک قطر قصد دارند بر پایایی محصولات‌شان تمرکز کنند.
آر.اس.پی.آر نخستین برند پوشاک قطری است که محصولاتش تماما حاصل بازیافت بطری‌های پلاستیکی است. رینا صالح، در ابتدا از این پارچهٔ ضدمیکروب ماسک تنفسی ساخت. اما خرید‌های خاندان سلطنتی قطر سبب محبوبیت برند او شد. او بعد از ماسک، خط تولید لباس ورزشی چسبان را راه‌اندازی کرد که به سرعت قفسهٔ فروشگاه‌های معتبر دوحه را اشغال کرد.
رینا خود می گوید: «وظیفه داریم که مصرف‌کننده را از فواید اینها مطلع کنیم و به او بفهمانیم که تولیدات اخلاق‌محور و سازگار با زیست‌بوم به معنای خوش‌پوش نبودن نیست.»
