در سکانسی از فیلم بانوی آهنین (۲۰۱۱)، مارگارت تاچر را که هنوز به مقام نخست‌وزیری و رهبری حزب نرسیده می‌بینیم که با مشاوران تبلیغاتی کمپینش «آیری نیو» و «گوردون ریس» نشسته است و فیلمی از گفتگوی خود با یک شبکۀ تلویزیونی را نگاه می‌کند.
مشاوران هنگام تماشای فیلم، با تحلیل نحوۀ سخن گفتن و ظاهر خانم تاچر در فیلم، به او توصیه می‌کنند که برای جلب آرا، باید تغییراتی در لباس هایش بدهد؛ از جمله اینکه کلاه و گوشواره‌های مرواریدش را بردارد. زیرا در پوشش کنونی، بیشتر شبیه یک «زن محافظه‌کار» از طبقه ثروتمند است و به این ترتیب رای او از پیش مشخص است و شکست می‌خورد. تغییرات درخواستی به این موارد ختم نشد و از او خواسته شد تا لحن صدا و نوع آرایش موهای خود را هم عوض کند تا بیشتر «مهم» به نظر بیاید و قدرت بیشتری از خود به نمایش بگذارد.
مارگارت تاچر در پاسخ می‌گوید که حاضر است ظاهر و صدایش را تغییر دهد اما با وجود تمام این کوشش ها، هم‌حزبی‌هایش هرگز حاضر نیستند به خاطر جنیستش از او تبعیت کنند.
مشاوران در جواب می‌گویند که این موضوع (جنسیت) دقیقا امتیاز شماست؛ درصورتیکه بتوانید تمامی شایستگی‌هایتان را به رخ بکشید و نشان دهید که «ظاهر» یک رئیس قدرتمند را دارید. در نهایت تاچر به این تغییرات تن داد و موفق هم شد.
